Unutma.Sen güneşini kendin yarattın ve yağmurun çok yakın...

İlham perilerimi kaybettim son zamanlarda. Hiçbir şey düşünemez oldum.
Ama aynı zamanda hayal kurmaktan da vazgeçemiyorum. Kulağımda kulaklığım...Evet evet..Yine saçma bir nedenden ağlıyorum.
Hayır aşık değilim.Ailemle kavga etmedim.Hatta son zamanlarda beni üzen tek şey yalnızlık.Kullanılmışlık hissi. Kendi saçmalamalarım.. Ve beynimde çıkmak için uğraşan benliğim.İşte tek sorunum bu. Benliğimi saklıyorum. İstediğim şeyleri,yapmak istediklerimi,her şeyi...Her şeyi saklıyorum.

Gözümde bir damla yaş....Yüzümde ise çok önce öğrendiğim sahte gülümsemem. Ağlarken gülümsemek ne demek biliyor musun? Hıçkıra hıçkıra ağlamak isterken oluşan o saçma gülümsemeyi....
Şimdi ağlarken bile istemeden gülümsüyorum ben.Silemiyorum o gülümsemeyi.Delicesine üzgünken bile gülümsüyorum. Zaten insanlar mutlu olduklarında ağlayıp üzgünken kahkahalar atmazlar mı?

Yine tepiniyor beynimin içinde bir şeyler. ''Yine kim saldı sizi?'' diye bağırmak istiyorum. Neden saklıyorum ki içimdekileri? Neden istediklerimi yapmak yerine sadece üşeniyorum diyip geçiştiriyorum ki? Neden mutlu olduğumda bile bomboşum gibi geliyor? Ben kendim yapıyorum.

Neden? Tek kelime,iki hece,beş harf. Neden? Kim bilir...Belki kendimden korkuyorum. Belki etrafımdakilerden. Belki çok kırıldım önceden...Bende bilmiyorum sebebini..

Gözlerini kapat.Nefesini tut. Üçe kadar say.Nefesini yavaşça ver ve gözlerini aç. İşte her şey bitti...Hepsi bu kadardı. Sen...Sen uzun zaman önce hıçkıra hıçkıra ağlamayı bıraktın.Sen..Sen uzun zamandır sadece iki damla gözyaşıyla geçiştiriyorsun.. Sen...Sen hiçbir şey yaşamadın..Mutlu bir hayatın var senin. Gülümse... Çünkü güçsüz gözükmek yakışmaz sana.Sen sadece insanları dinlersin.Dertlerine ortak olur,akıl verirsin. Sen...Sen sadece kullanılırsın.Önemli değil.Çünkü alıştın buna.Ve sende çok iyi biliyorsun ki senden yardım isteyen bir insana sırt çeviremezsin. Uzattığı elini tutmak zorundasın. Çünkü eğer tutmazsan ondan önce sen düşeceksin..

Tekrar gözlerini kapat.Kulağında çalan müzikten başka bir şeyin yok çünkü.Sesini aç müziğin. Beynin uyuşsun.Önemli değil.Zaten çok fazla kullanmıyorsun son zamanlarda.Derin bir nefes al. Güzel değil mi? Birazdan hızlanacak ritim. Ve sen yine dans edeceksin. Kimse görmeden...Ruhunla birlikte....İstediğin orda işte..Sana uzanıyor.Tut onu ve mutlu ol...Çünkü gözlerini açtığında yine kendini saklamaya devam edeceksin. Sen bir süre daha hayallerinde yaşayacaksın. Sadece bir süre...Açtığın çiçek solmadan yağmur yağacak yine. Unutma.. Bugün gökyüzüne çıkıp hızla yere düşen damla sen değilsin. Sen artık bir çiçeğin içine yer ettin. O sen,sen o oldun. Sen artık bir çiçeksin. Ve yere düşen o damlalarla daha çok açacaksın. Unutma. Sen güneşini kendin yarattın ve yağmurun çok yakın....

Not: Şimdi kalk ve tıpış tıpış yatağına git. Çünkü saat gece yarısını geçti ve sen ciddi anlamda saçmalıyorsun..

-''İkimizden Biri''nin Biri-